Vandaag is het precies op de dag af, 22 jaar geleden dat mijn vader is gestorven.
Ik mis hem nog zo erg! 😢

Ik vergeet nooit dat ik samen met een van mijn zussen op zondag 30 april op een terrasje zat nadat wij nogmaals bij de uitvaartverzorger waren geweest om onze pa te zien om afscheid te nemen. De volgende dag 1 mei zou hij worden begraven.

Iedereen om ons heen vierde feest, het was immers Koninginnedag! En wij, wij zaten op dat terras en konden het nog steeds niet bevatten. Ook omdat er rond zijn overlijden nare dingen waren gebeurd die echt niet door de beugel konden. Zelfs na zijn begrafenis zijn er nare dingen gebeurd……..het overschaduwd echt zijn overlijden.

Verdriet bij mij ook omdat mijn vader net niet heeft mogen meemaken dat Ajax de Champions league won dat jaar; ik heb het over 1995. Het is al zo lang geleden, ik vergeet het nooit meer. En soms lijkt het zelfs erger te worden i.p.v. dat ik mij er in kan berusten.

Mijn schrijven over zijn overlijden en alles wat daarmee samenhangt, kan je hier lezen:
deel 1: http://mijn-schrijfsels.nl/alles-werd-anders-deel-1
deel 2: http://mijn-schrijfsels.nl/alles-werd-anders-deel-2/

Ik zou het geweldig vinden als mijn vader ooit iets van zich laat horen/zien. Ik heb hem dan wel naar het Licht mogen brengen, maar ik zou het toch fijn vinden als ik nog een teken van hem zou mogen krijgen. Als is het maar heel klein……………….