Winterdip

Wie kent het niet, de winterdip. En wie heeft er elk jaar mee te maken?
Voor mij is het antwoord twee maal ja…..helaas. En dit jaar is het wel heel erg. Als je mij zou vragen of ik een winterslaap zou willen houden, is daar het antwoord ook Ja op. Elke dag word ik rond 12 uur wakker, doodmoe, niet uitgeslapen. Als ik mij zou omdraaien zou ik gewoon doorslapen. Maar de plicht roept in de vorm van 2 hondjes; de huishoudelijke zaken kunnen wel wachten.

Toch is het heel erg vervelend, en dat is nog zwak uitgedrukt. Je hoort om je heen, kom op….schouders eronder, neem een pilletje Vitamine D, stel je niet aan of dat soort dingen. Mensen snappen het niet.
Vitamine D moet ik al slikken want de waarde hiervan was ooit behoorlijk laag. En eenmaal slikken, moet je het blijven slikken.
Verder heb ik diverse chronische ziektes; over 1 week komt er een bij (ik moet naar ziekenhuis om mij te laten onderzoeken en dan weet ik het), ik probeer van alles, maar niets lukt.

Wat ook mee telt is dat ik HSP ben. Een HSP-er neemt vaak veel meer waar op gevoelsgebied dan een niet HSP-er en zal in de winter uiteindelijk onverklaarbare klachten krijgen.
Vermoeidheid, lusteloosheid, stemmingswisselingen, negatieve gedachten en een depressief gevoel kunnen het gevolg zijn. Als er ook nog externe factoren, zoals het weer een rol spelen, dan zijn er weinig positieve punten. Het gevolg daarvan is dat een HSP-er zoveel last krijgt, dat er een depressief gevoel ontstaat, waardoor zij het gevoel hebben dat ze de komende winter maar met moeite kunnen doorkomen.

Vanaf vandaag probeer ik het met een weekplanner, alles op die weekplanner moet af (dus niet te veel erop zetten, maar ook niet te weinig). Daarop staat ook 3x in de week op de trampoline (voor iemand met fibro en andere dingen is dit enorm zwaar, maar voor nu 2 minuten haalbaar.) in de hoop dat ik in beweging blijf en de trampoline kan opbouwen. De trampoline is voor mijn lipoedeem in de benen heel belangrijk om te doen.
Wandelen is ook goed; ik heb 2 honden maar met dit weer hoef ik echt geen lange wandeling te maken, zij maken gelijk rechtsom keer als het al miezert hahahaha, dus aan mij ligt dat niet.  Zonder dollen, het is gewoon klote, en soms weet ik het niet meer en ben bang dat de erfelijke depressie weer oplaait en dan ben ik verder van huis.

Het komt wel goed, de weekplanner moet mij hierbij helpen. Ik vind het nog steeds een goed idee van mijzelf, nu de uitwerking nog.

Zo net kan ik de eerste opdracht op de maandag al door kunnen strepen, het bed is verschoont. Nu de trampoline nog en verder mag ik doen wat ik wil doen. Ik denk dat het zo wel gaat helpen, want als ik iets niet heb doorgestreept, heb ik niet aan mijn opdrachten voldaan. Angela, go girl!!